Tangoarte searches the world, blurs borders, strives for their disappearance. Encounters the richness of cultures and projects it in her performances.
De zang van Brechtje klinkt meeslepend, vertellend, melancholisch, wanhopig en hoopgevend.
De tango melodieën worden vertolkt ook met eigen Nederlandse teksten van Abu Saebu, die met Nederlandse lyriek calvinistisch ingetogen emoties wil laten samenvloeien met de onstuimige hartstocht van de tangomens uit Buenos Aires.
De gitaar of bas bespeeld door Abu Saebu geeft de puls en richting, de accordeonist Jos Ende speelt dan korte ritmische akkoorden, dan lyrische melodieën, Brechtje laat haar jazz-achtergrond spreken met verrassende improvisaties. Ook heeft zij haar improvisatietalent omgezet in rakende composities. Nieuw is dat Tangoarte haar wereld heeft verbreed en ook Balkan-, Zuid-Amerikaans- en Arabische muziek speelt.
Brechtje’s vocals sound compelling, storytelling, melancholic, despairing and
hopeful.
The tango melodies are interpreted also with Abu Saebu’s own Dutch
lyrics, which use Dutch lyricism to merge Calvinistically subdued emotions with the
heady passion of the tango men from Buenos Aires. The guitar or bass played by Abu
Saebu provides the pulse and direction, the accordionist Jos Ende plays then short
rhythmic chords, then lyrical melodies, Brechtje lets her jazz background speak with
surprising improvisations. She has also turned her improvisational talents into
touching compositions.
What is new is that Tangoarte has broadened its world to
include Balkan, South American and Arabic music.
